ترجمه : |
شاءن نزول : |
«آموزش دادن کنیزان خواننده ، و خرید و فروش آنها حرام است و درآمدى که از این راه به دست مى آید نیز حرام است ، گواه این مطلب چیزى است که خداوند در کتابش فرموده : و من الناس من یشترى لهو الحدیث ....
تفسیر : |
هستند
که نماز را بر پا مى دارند، زکات را ادا مى کنند، و به آخرت یقین دارند»
(الذین یقیمون الصلوة و یؤ تون الزکاة و بالاخرة هم یوقنون )
پیوند
آنها با خالق از طریق نماز، و با خلق خدا از طریق زکات ، قطعى است و یقین
آنها به دادگاه قیامت انگیزه نیرومندى است براى پرهیز از گناه و براى انجام
وظائف .
و در آخرین آیه مورد بحث عاقبت و سرانجام کار «محسنین» را
چنین بیان مى کند: «آنها بر طریق هدایت پروردگارشان هستند، و آنها
رستگارانند» (اولئک على هدى من ربهم و اولئک هم المفلحون ).
جمله
«اولئک على هدى من ربهم»، از یکسو نشان مى دهد که هدایت آنها از طرف
پروردگارشان تضمین شده است ، و از سوى دیگر تعبیر «على»، دلیل بر این است
که گوئى هدایت براى آنها یک مرکب راهوار است ، و آنها بر این مرکب سوار و
مسلطند.
و از اینجا تفاوت این «هدایت» با هدایتى که در آغاز سوره آمده
روشن مى شود، چرا که هدایت نخستین همان آمادگى پذیرش حق است ، و این هدایت
برنامه وصول به مقصد مى باشد.
ضمنا جمله اولئک هم المفلحون که طبق
ادبیات عرب ، دلیل بر حصر است ، نشان مى دهد که تنها راه رستگارى ، همین
راه است ، راه نیکوکاران ، راه آنها که با خدا و خلق خدا در ارتباطند، و
راه آنها که به مبدء و معاد ایمان کامل دارند.
آیه
بعد هدف نهائى نزول قرآن را با این عبارت بازگو مى کند: «این کتاب حکیم
مایه هدایت و رحمت براى نیکوکاران است» (هدى و رحمة للمحسنین ).
«هدایت» در حقیقت مقدمه اى است براى «رحمت پروردگار»، چرا که انسان نخست در
پرتو نور قرآن حقیقت را پیدا مى کند و به آن معتقد مى شود، و در عمل خود
آن را به کار مى بندد، و به دنبال آن مشمول رحمت واسعه و نعمتهاى بى پایان
پروردگار مى گردد.
قابل توجه اینکه در اینجا قرآن ، مایه هدایت و رحمت
«محسنین» شمرده شده ، و در آغاز سوره نمل ، مایه هدایت و بشارت «مؤ منین»
(هدى و بشرى للمؤ منین ).
و در آغاز سوره بقره ، مایه هدایت «متقین» (هدى للمتقین ).
این تفاوت تعبیر ممکن است به خاطر آن باشد که بدون تقوا و پرهیزگارى روح
تسلیم و پذیرش حقائق در انسان زنده نمى شود، و طبعا هدایتى در کار نخواهد
بود.
و از این مرحله پذیرش حق که بگذریم ، مرحله ایمان فرا مى رسد که علاوه بر هدایت ، بشارت به نعمتهاى الهى نیز وجود خواهد داشت .
و اگر از مرحله تقوى و ایمان فراتر رویم و به مرحله عمل صالح برسیم رحمت خدا نیز در آنجا افزوده مى شود.
بنابراین سه آیه فوق ، سه مرحله پى در پى از مراحل تکامل بندگان خدا را
بازگو مى کند: مرحله پذیرش حق ، مرحله ایمان و مرحله عمل ، و قرآن در این
سه مرحله به ترتیب مایه هدایت و بشارت و رحمت است (دقت کنید).
آیه بعد محسنین را با سه وصف ، توصیف کرده ، مى گوید: «آنها کسانى
تفسیر: |
ترجمه : |