تفسیر نمونه جلد 17 صفحه 97

ان الدنیا دار صدق لمن صدقها، و دار عافیة لمن فهم عنها، و دار غنى لمن تزود منها، و دار موعظة لمن اتعظ بها، مسجد احباء الله ، و مصلى ملائکة الله ، و مهبط وحى الله ، و متجر اولیاء الله ...
«اى کسى که نکوهش دنیا مى کنى ! در حالى که تو خود به غرور دنیا گرفتار شده اى ، و فریفته باطلهاى آن هستى .
تو خود مغرور به دنیا شده اى ، سپس از آن مذمت مى کنى ؟
تو از جرم دنیا شکایت دارى ، یا دنیا باید از جرم تو شکایت کند؟
کى دنیا تو را گول زده ؟، و چه موقع تو را فریب داده است ؟! آیا به محل سقوط پدرانت در دامن فنا، و یا بخوابگاه مادرانت در زیر خاک تو را فریب داده است ؟...
اما بدان این دنیا جایگاه صدق و راستى است براى آن کسى که با آن به راستى رفتار کند، و خانه تندرستى است براى آن کس که از آن چیزى بفهمد، و سراى بى نیازى است براى آن کس که از آن توشه برگیرد، و محل اندرز است براى آنکه از آن اندرز گیرد دنیا مسجد دوستان خداست ، و نمازگاه فرشتگان پروردگار، و محل نزول وحى الهى و تجارتخانه اولیاء حق !....
3 - این علوم پنجگانه مخصوص خدا است
گذشته از اینکه لحن آیه فوق حکایت از این دارد که آگاهى از قیامت و نزول باران و چگونگى جنین در رحم مادر، و امورى را که انسان در آینده انجام مى دهد، و محل مرگ او، در اختیار خداوند است و دیگران را به آن راهى نیست ، روایاتى که در تفسیر آیه نیز وارد شده این حقیقت را تاکید مى کند.
از جمله در حدیثى مى خوانیم : ان مفاتیح الغیب خمس لا یعلمهن الا الله