آیه بعد تاءکید و بیان دیگرى است براى قدرت واسعه
خداوند، روى سخن را به پیامبر کرده ، مى گوید: آیا ندیدى که خداوند شب را
در روز، و روز را در شب داخل مى کند»؟ (الم تر ان الله یولج اللیل فى
النهار و یولج النهار فى اللیل ).
و نیز آیا ندیدى که «خداوند خورشید و ماه را در مسیر منافع انسانها مسخر ساخته»؟ (و سخر الشمس و القمر).
و هر کدام تا سرآمد معینى به حرکت خود ادامه مى دهند (کل یجرى لاجل مسمى )
«و اینکه خداوند از آنچه انجام مى دهید آگاه است»؟ (و ان الله بما تعملون خبیر).
«ولوج» در اصل به معنى «دخول» است ، و داخل کردن شب در روز و روز در شب
ممکن است اشاره به افزایش تدریجى و کوتاه شدن شب و روز در طول سال باشد که
تدریجا از یکى کاسته ، و به صورت نامحسوسى بر دیگرى مى افزاید، تا فصول
چهار گانه سال با ویژگیها و آثار پر برکتش ظاهر گردد (تنها در دو نقطه از
روى زمین است که این تغییر تدریجى و فصول چهارگانه نیست یکى نقطه حقیقى
قطب شمال و جنوب است که در طول سال ، ششماه شب ، و ششماه روز مى باشد، و
دیگرى خط باریک و دقیق استوا است که در تمام سال ، شب و روز یکسان است .
و یا اشاره به این باشد که تبدیل شب به روز، و روز به شب به خاطر وجود جو
زمین بطور ناگهانى صورت نمى گیرد تا انسان و همه موجودات زنده را در برابر
خطرات مختلف قرار دهد، بلکه نخستین اشعه آفتاب از هنگام طلوع فجر در اعماق
تاریکى نفوذ کرده ، کم کم نفوذ بیشترى پیدا مى کند، تا تمام صفحه آسمان را
بگیرد، درست بعکس چیزى که به هنگام پایان روز و دخول شب تحقق مى یابد.