تفسیر نمونه جلد 17 صفحه 63

ترجمه:

20 - آیا ندیدى خداوند آنچه را در آسمانها و زمین است مسخر شما کرده و نعمتهاى خود را - چه نعمتهاى ظاهر و چه نعمتهاى باطن - بر شما گسترده و افزون ساخته است ؟ ولى بعضى از مردم بدون هیچ دانش و هدایت و کتاب روشنى در باره خدا مجادله مى کنند.
21 - هنگامى که به آنها گفته شود از آنچه خدا نازل کرده پیروى کنید، مى گویند: نه ، ما از چیزى پیروى مى کنیم که پدران خود را بر آن یافتیم ! آیا حتى اگر شیطان آنها را دعوت به عذاب آتش فروزان کند (باز هم تبعیت مى کنند)؟!
22 - کسى که روح خود را تسلیم خدا کند در حالى که نیکوکار باشد به دستگیره محکمى چنگ زده (و به تکیه گاه مطمئنى تکیه کرده است ) و عاقبت همه کارها به سوى خدا است .
23 - و کسى که کافر شود کفر او تو را غمگین نسازد، بازگشت همه آنها به سوى ما است ، و ما آنها را از اعمالى که انجام داده اند (و نتایج شوم آن ) آگاه خواهیم ساخت ، خداوند از آنچه در درون سینه ها است آگاه است .
24 - ما کمى از متاع دنیا را در اختیار آنان مى گذاریم سپس آنها را مجبور به تحمل عذاب شدید مى کنیم .
  تفسیر:

تکیه گاه مطمئن !
بعد از پایان اندرزهاى دهگانه لقمان در زمینه مبداء و معاد و راه و رسم زندگى و برنامه هاى اجتماعى و اخلاقى قرآن براى تکمیل آن به سراغ بیان نعمتهاى الهى مى رود تا حس شکرگزارى مردم را برانگیزد، شکرى که سرچشمه «معرفة الله» و انگیزه اطاعت فرمان او مى شود.