طبق
آنچه راغب در مفردات آورده به خبرى گفته مى شود که محتوا و فایده مهمى دارد
و صریح و آشکار و خالى از هر گونه کذب است ، روشن مى شود که این تعبیرات
اشاره به آن است که خداوند در قیامت چنان افشاگرى از اعمال انسانها مى کند
که جاى هیچگونه اعتراض و انکار براى کسى باقى نمى ماند، آنچه را مردم در
این دنیا انجام مى دهند و غالبا به دست فراموشى مى سپارند، همه را مو به مو
ظاهر مى سازد، و براى حساب و جزا آماده مى کند.
حتى آنچه در دل انسان مى گذرد و هیچکس جز خدا از آن آگاه نیست ، همه را به صاحبان آنها گوشزد مى کند!.
سپس مى افزاید بهره آنها از زندگى دنیا تو را شگفت زده نکند، «ما کمى از
متاع دنیا در اختیار آنان مى گذاریم - و متاع دنیا هر چه باشد کم و ناچیز
است - سپس آنها را بالاجبار به عذاب شدید مى کشانیم» عذابى مستمر و دردناک
(نمتعهم قلیلا ثم نضطرهم الى عذاب غلیظ).
این تعبیر ممکن است اشاره به
آن باشد که آنها تصور نکنند، در این جهان از قبضه قدرت خداوند خارجند، خود
او مى خواهد آنها را براى آزمایش و اتمام حجت و مقاصدى دیگر آزاد بگذارد، و
همین متاع قلیل به آنها نیز از سوى او است ، و چقدر متفاوت است حال این
گروه که ذلیلانه و بالاجبار به عذاب غلیظ الهى کشانده مى شوند با آنها که
تمام وجودشان در اختیار خدا است و چنگ به عروة الوثقى زده اند، در دنیا پاک
و نیکوکار زندگى مى کنند و در آخرت در جوار رحمت الهى متنعمند.