آیه 12 - 15
آیه و ترجمه
وَ لَقَدْ ءَاتَیْنَا لُقْمَنَ الحِْکْمَةَ أَنِ اشکُرْ للَّهِ وَ مَن
یَشکرْ فَإِنَّمَا یَشکُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَن کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ
غَنىُّ حَمِیدٌ(12)
وَ إِذْ قَالَ لُقْمَنُ لابْنِهِ وَ هُوَ یَعِظهُ یَبُنىَّ لا تُشرِک بِاللَّهِ إِنَّ الشرْک لَظلْمٌ عَظِیمٌ(13)
وَ وَصیْنَا الانسنَ بِوَلِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْناً عَلى وَهْنٍ
وَ فِصلُهُ فى عَامَینِ أَنِ اشکرْ لى وَ لِوَلِدَیْک إِلىَّ
الْمَصِیرُ(14)
وَ إِن جَهَدَاک عَلى أَن تُشرِک بى مَا لَیْس لَک بِهِ
عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُمَا وَ صاحِبْهُمَا فى الدُّنْیَا مَعْرُوفاً وَ
اتَّبِعْ سبِیلَ مَنْ أَنَاب إِلىَّ ثُمَّ إِلىَّ مَرْجِعُکُمْ
فَأُنَبِّئُکم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ(15)
12 - ما به لقمان حکمت دادیم (و به او گفتیم ) شکر خدا را بجاى آور، هر کس
شکرگزارى کند به سود خویش شکر کرده ، و آنکس که کفران کند (زیانى به خدا
نمى رساند) چرا که خداوند بى نیاز و ستوده است .
13 - به خاطر بیاور
هنگامى را که لقمان به فرزندش گفت - در حالى که او را موعظه مى کرد - پسرم !
چیزى را شریک خدا قرار مده که شرک ظلم عظیمى است .