نخست
مى فرماید: «بعضى از مردم ، سخنان باطل و بیهوده را خریدارى مى کنند تا
خلق خدا را از روى جهل و نادانى ، از راه خدا گمراه سازند» (و من الناس من
یشترى لهو الحدیث لیضل عن سبیل الله بغیر علم ).
«و آیات خدا را به استهزاء و سخریه گیرند» (و یتخذها هزوا).
و در پایان آیه اضافه مى کند: «عذاب خوار کننده از آن این گروه است» (اولئک لهم عذاب مهین ).
خریدارى کردن سخنان باطل و بیهوده یا به این گونه است که به راستى افسانه
هاى خرافى و باطل را با دادن پول به دست آورند، آنچنان که در داستان «نضر
بن حارث» خواندیم .
و یا از این طریق است که براى ترتیب دادن مجالس لهو
و باطل و خوانندگى کنیزان خواننده خریدارى کنند، چنانکه در حدیث پیامبر
(صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) ضمن شان نزول بیان شد.
و یا صرف کردن مال به هر صورت و به هر طریقى که به وسیله آن به این هدف نامشروع یعنى سخنان باطل و بیهوده برسند.
عجب اینکه این کوردلان مطالب باطل و بیهوده را به گرانترین قیمت خریدارى
مى کردند، اما آیات الهى و حکمت را که پروردگار، رایگان در اختیارشان
گذارده نادیده مى گرفتند.
این احتمال نیز وجود دارد که خریدارى
(اشتراء) در اینجا معنى کنائى داشته باشد و منظور از آن هر گونه تلاش و
کوشش براى رسیدن به این منظور است .