تفسیر نمونه جلد 17 صفحه 30

تمید بکم ).
این آیه که نظائر فراوانى در قرآن دارد نشان مى دهد که کوهها وسیله ثبات زمینند، امروز از نظر علمى نیز این حقیقت ثابت شده که کوهها از جهات متعددى مایه ثبات زمین هستند.
از این نظر که ریشه هاى آنها به هم پیوسته و همچون زره محکمى ، کره زمین را در برابر فشارهائى که از حرارت درونى ناشى مى شود حفظ مى کند، و اگر آنها نبودند زلزله هاى ویرانگر آنقدر زیاد بود که شاید مجالى به انسان براى زندگى نمى داد.
و از این نظر که این قشر محکم در برابر فشار جاذبه ماه و خورشید مقاومت مى کند که اگر کوهها نبود، جزر و مد عظیمى در پوسته خاکى زمین به وجود مى آمد که بى شباهت به جزر و مد دریاها نبودند و زندگى را بر انسان ناممکن مى ساخت .
و از این نظر که فشار طوفانها را در هم مى شکند، و تماس هواى مجاور زمین را به هنگام حرکت وضعى زمین به حداقل مى رساند و اگر آنها نبودند صفحه زمین همچون کویرهاى خشک در تمام طول شب و روز صحنه طوفانهاى مرگبار و بادهاى در هم کوبنده بود.
حال که نعمت آرامش آسمان به وسیله ستون نامرئیش ، و آرامش زمین به وسیله کوهها تامین شد نوبت به آفرینش موجودات زنده و آرامش آنها مى رسد که در محیطى آرام بتوانند قدم به عرصه حیات بگذارند، مى گوید: «و در روى زمین از هر جنبنده اى منتشر ساخت» (و بث فیها من کل دابة ).