ترجمه : |
تفسیر: |
در
بعضى از گزارشهائى که در جرائد خارجى آمده مى خوانیم که در مجلسى که گروهى
از دختران و پسران بودند، و آهنگ خاصى از غناء در آنجا اجرا شد آنچنان
هیجانى به دختران و پسران دست داد که به یکدیگر حمله ور شدند و فجایع زیادى
بار آوردند که قلم از ذکر آن شرم دارد.
در تفسیر «روح المعانى»، سخنى
از یکى از سران «بنى امیه» نقل مى کند که به آنها مى گفت : از غنا بپرهیزید
که حیا را کم مى کند، شهوت را مى افزاید شخصیت را در هم مى شکند، جانشین
شراب مى شود، و همان کارى را مى کند که مستى انجام مى دهد.
و این نشان مى دهد که حتى آنها نیز به مفاسد آن پى برده بودند.
و اگر مى بینیم در روایات اسلامى کرارا آمده است که غنا روح نفاق را در
قلب پرورش مى دهد اشاره به همین حقیقت است ، روح نفاق همان روح آلودگى به
فساد و کناره گیرى از تقوا و پرهیزکارى است .
و نیز اگر در روایات آمده
است که فرشتگان در خانه اى که غنا در آن است وارد نمى شوند به خاطر همین
آلودگى به فساد است ، چرا که فرشتگان پاکند و طالب پاکیند، و از این
محیطهاى آلوده بیزارند.
ب - غافل شدن از یاد خدا - تعبیر به «لهو» که
در تفسیر «غنا» در بعضى از روایات اسلامى آمده است ، اشاره به همین حقیقت
است که غناء انسان را آنچنان مست شهوات مى کند که از یاد خدا غافل مى سازد.
در آیات فوق خواندیم که «لهو الحدیث»، یکى از عوامل «ضلالت» از «سبیل الله» است ، و موجب «عذاب الیم».
فى القلب کما ینبت الماء البقل : «غنا روح نفاق را در قلب پرورش مى دهد همانگونه که آب گیاهان را»!.
روى هم رفته روایاتى که در این زمینه نقل شده است بقدرى زیاد است که به حد
تواتر مى رسد، و به همین دلیل اکثر علماى اسلام فتوى به حرمت داده اند
علاوه بر علماى شیعه که تقریبا در این سخن اتفاق نظر دارند، تحریم آن از
ابو - حنیفه نیز نقل شده است ، و هنگامى که از احمد پیشواى معروف اهل سنت
درباره غنا سؤ ال کردند در پاسخ گفت : ینبت النفاق : «روح نفاق را در آدمى
مى رویاند»!.
و مالک ، پیشواى دیگر اهل سنت در پاسخ این سؤ ال گفت : یفعله الفساق : «مردم فاسق به دنبال آن مى روند»!
و «شافعى» تصریح کرده است که شهادت اصحاب غنا قبول نیست ، و این خود دلیل بر فسق آنها است .
از اصحاب شافعى نیز نقل شده که فتواى شافعى را تحریم مى دانند، بر خلاف آنچه بعضى پنداشته اند.
2 - غناء چیست ؟
در حرمت غناء چندان مشکلى وجود ندارد، مشکل تشخیص موضوع غناء است .
آیا هر صوت خوش و زیبائى غنا است ؟
مسلماء چنین نیست ، زیرا در روایات اسلامى آمده و سیره مسلمین نیز حکایت
مى کند که قرآن و اذان و مانند آن را با صداى خوش و زیبا بخوانید.
و
در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام ) چنین آمده است : بیت الغناء لا
- تؤ من فیه الفجیعة ، و لا تجاب فیه الدعوة ، و لا یدخله الملک : «خانه
اى که در آن غنا باشد، ایمن از مرگ و مصیبت دردناک نیست ، و دعا در آن به
اجابت نمى رسد، و فرشتگان وارد آن نمى شوند».
و در حدیث دیگرى از همان
امام (علیه السلام ) مى خوانیم : الغناء یورث النفاق ، و یعقب الفقر: «غنا،
روح نفق را پرورش مى دهد و فقر و بدبختى مى آفریند».
در حدیث دیگر که
از امام صادق (علیه السلام ) نقل شده از جمله کسانى را که ملعون و دور از
رحمت خدا شمرده است زن خواننده و کسى است که اجرتى به او مى دهد و کسى که
آن پول را مصرف مى نماید! (المغنیة ملعونة ، و من اداها ملعون ، و آکل
کسبها ملعون ).
در منابع معروف اهل سنت نیز روایات متعددى در این زمینه نقل شده است .
از جمله روایتى است که در «در المنثور» از جمع کثیرى از محدثین از ابى
امامة از پیغمبر گرامى اسلام (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) نقل کرده است
که فرمود: لا یحل تعلیم المغنیات و لا بیعهن و اثمانهن حرام : «تعلیم زنان
خواننده حلال نیست ، و همچنین خرید و فروش این کنیزان ، و چیزى که در مقابل
آن گرفته مى شود نیز حرام است».
نظیر همین معنى را نویسنده التاج از ترمذى و امام احمد نقل کرده است (التاج جلد 5 صفحه 287).
«ابن مسعود» از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) نقل مى کند که فرمود: الغناء ینبت النفاق
بر «غضب» است .
«نعیم» که از ماده «نعمت» است ، معنى گسترده اى دارد که همه انواع نعمتهاى
مادى و معنوى را شامل مى شود، حتى نعمتهائى که براى ما محبوسان زندان تن
در این دنیا قابل درک نیست «راغب» در «مفردات» مى گوید: «نعیم» به معنى
«نعمت بسیار» است (النعیم النعمة الکثیرة ).
نکته ها: |