سرانجام او نجات یافت و خدمت پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) آمد و مسلمان شد.
در تواریخ اسلامى آمده است که «عکرمه» بعدا در صف مسلمانان راستین قرار
گرفت و در ماجراى جنگ «یرموک» یا «اجنادین» شربت شهادت نوشید.
و در پایان آیه اضافه مى کند: «آیات ما را هیچکس جز پیمانشکنان کفران کننده انکار نمى کنند» (و ما یجحد بایاتنا الا کل ختار کفور).
«ختار» از ماده «ختر» (بر وزن چتر) به معنى پیمانشکنى است .
این کلمه صیغه مبالغه است چرا که مشرکان و گنهکاران کرارا در گرفتاریها رو
به سوى خدا مى آورند، عهد و پیمانها با خدا مى بندند و نذرها مى کنند، اما
هنگامى که طوفان حوادث فرو نشست پیمانهاى خود را پى در پى مى شکنند، و
نعمتهاى الهى را به دست کفران مى سپارند.
در حقیقت «ختار» و «کفور» که
در ذیل این آیه آمده نقطه مقابل «صبار» و «شکور» است که در ذیل آیه قبل
آمده است (کفران در مقابل شکرگزارى ، و پیمانشکنى در مقابل شکیبائى و
باقیمانده بر سر عهد و پیمان ) چرا که وفاى به عهد تنها براى شکیبایان
امکان پذیر است آنها هستند که به هنگام شعله ور شدن ایمان فطرى در درون
جانشان سعى مى کنند این نور الهى دیگر به خاموشى نگراید و حجابها و پرده ها
روى آن نیفتد.